Ayılar için bu dönem, çalışmanın bittiği, sorumlulukların rafa kalktığı, sessizliğin hâkim olduğu uzun bir dinlenme zamanı demek.
Ama unutmayalım:
Kış uykusuna yatan ayılardan kimse bir hareket, bir çaba ya da bir çalışma beklemez. Çünkü onların işi, bahar gelince ortaya çıkar. Enerjileri biter, planları biter, sadece uyurlar.Bugün toplumda da buna benzeyen çok sayıda “kış uykusuna yatmış insan, kurum ve sorumluluk sahibi” görüyoruz. Sessizce kenara çekilen, hiçbir şey üretmeyen, bahane bulan ve uyuyanlar… Ardından bahar gelir, ihtiyaç artar, herkes çalışmasını bekler ama ortada kimse yoktur.
Bu yüzden mesaj nettir:
Kim kış uykusuna yatmışsa, kim hareketsizse, onlardan iş, hizmet ve çözüm beklemek anlamsızdır.